De HONINGBIJ
Hoi Volkstuin Vrienden,
In een voorgaande Nieuwsbrief was door het bestuur al bekend gemaakt dat er een mogelijkheid is dat er weer honingbijen naar Ons Belang mogen komen. Ik wil u eerst in het kort wat vertellen over mijzelf, en wat mij bewogen heeft om bijenverzorger te worden. Dan gebruik ik bewust de term ‘bijenverzorger’, omdat een ‘imker’ mijns inziens toch te vaak (terecht en onterecht) wordt geassocieerd met de commerciële doeleinden van het houden van gedomesticeerde bijen. Bij een groot deel van u is de eerste gedachte bij bijen ‘honing’ … en ook o.a. de bijenwas die bijvoorbeeld een belangrijke component is in veel cosmetische producten. Winkels (ook vanuit het gilde) die u aansporen om vooral dit soort bijenproducten en insectenhotels aan te schaffen om de honingbij te beschermen, en hoe u allen in deze valse commerciële voorspiegeling tuint … al wordt in sommige gevallen deels de opbrengst hier wel voor gebruikt.
Een honingbij is een sociale bij die in een kolonie leeft en nooit uw insectenhotel zal bezoeken. Deze hotels zijn uiteraard wel geschikt voor een groot aantal andere soorten insecten en solitair levende bijen, wat een aanschaf en plaatsing ervan toch belangrijk en acceptabel maakt en leuk om te zien. In mijn dieren- en dierentuinpassie ben ik altijd zeer nauw betrokken geweest bij de bescherming en het behoud van ernstig bedreigde diersoorten ijsberen, olifanten, tijgers en wie is er niet verliefd op het kleine reuzenpandajong Fan Xing van Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met het imkeren kreeg ik al gauw door hoe belangrijk zo’n nietig, maar o zo kwetsbare diersoort in onze directe nabijheid een strijd van overleven vecht. Als educator heb ik toen besloten om een imker-cursus te doen en educatief bijen te gaan houden op een botanische tuin om elke zomervakantie met het JeugdVakantiePaspoort te proberen onze jeugd van kennis te voorzien. Hoe schitterend is het dan als er kinderen zijn die er bijvoorbeeld een werkstuk voor school over maken
De gedomesticeerde honingbij heeft voor het voortbestaan van alles wat leeft op onze blauwe knikker een gigantisch belangrijke sleutelrol.
Ze is voor ruim tachtig procent via bestuiving betrokken bij het grootste gedeelte van wat wij dagelijks aan voedsel consumeren. En ik durf daarbij dat percentage nog veel hoger te leggen als je meerekent dat ook de dieren die bestemd zijn voor consumptie grotendeels afhankelijk zijn van plantaardig voedsel. Verstedelijking en het verdwijnen van groene tuinen in stedelijk gebied zijn al decennia een oorzaak van enorme terugloop in aantallen van vele insecten- en vogelsoorten. En nog steeds worden er in de agrarische sector veel schadelijke bemestingsproducten en onkruidverdelgers gebruikt. Ook is de biodiversiteit in deze sector vaak veel te schaars. Het vernieuwde maaibeleid in Nederland heeft dit wel iets kunnen verbeteren. Zelfs op ons volkstuincomplex zie ik helaas sommige percelen zodanig bebouwd en bestraat, waarbij er voorbij wordt gegaan aan het belang van de aanwezigheid van onze natuurlijke vrienden. Het is niet aan mij om dit te bekritiseren, maar er zijn wel duidelijke regels voor… net als voor (geluid)overlast en het gebruik van o.a. chemische onkruidbestrijders die ook de dierenwereld verstoren.
Mijn hoofdreden voor het houden van honingbijen is en blijft toch wel dat er in een zomerseizoen wel liefst 30.000/40.000 dames dankbaar voor me zingen, zeer ego-strelend voor een man. Bent u door mijn verhaal nieuwsgierig geworden naar bijen dan kunt u mij altijd benaderen wanneer ik en mijn vrouw Angelique op de volkstuin zijn. Ter zijner tijd hebben we ook plannen voor educatieve lezingen, individueel op onze tuin en wanneer er veel animo voor is zijn er misschien mogelijkheden in de kantine. Ik zal dat op het mededelingenbord bij de ingang aankondigen hoe en wanneer we mogelijk iets kunnen afspreken.
Wij wensen u een vruchtbaar en bestoven zomer toe,
Groentjes, Rik & Angelique
